قماش فلیس یک بافت گرم و نرم است که برای ساخت انواع آیتم‌ها، از جمله لباس‌ها، بلانه‌ها و بیشتر استفاده می‌شود. این بافت گرم به خصوص مورد تقاضا است: آن ما را گرم می‌کند و در آغشته می‌کند. فلیس معمولاً زمانی که کسی بیرون می‌رود، روی بدن در ماه‌های سرد زمستان دیده می‌شود. هرچند فلیس بسیار گرم است، اما هنوز سبک وزن است که راحتی و قابلیت حمل را افزایش می‌دهد.

فلیس از چه ماده‌ای ساخته می‌شود؟

قماش فلیس از نوعی پلاستیک به نام پلی استر ساخته می‌شود. اتیلن — که برای تولید پلی استر استفاده می‌شود — از نفت گرفته می‌شود. آنها از طریق یک فرآیند عبور می‌دهند تا اتیلن را به فلیس تبدیل کنند. و بعد از آن، این رشته‌ها می‌توانند با هم بافته شوند تا قو چه نرم فلیسی که همه ما با آن آشنایی داریم، تشکیل شود. تبدیل نفت به پلی استر: این یک قماش علمی است که به طور کامل نشان می‌دهد چگونه شیمی می‌تواند در تحقق مواد/اشیاء که ما به صورت روزمره با آنها تعامل داریم، حمایت کند.

فلیس چگونه ساخته می‌شود؟

برای فلیس، ابتدا رشته‌های پلی استر تولید می‌شوند. این رشته‌ها سپس با هم چیده می‌شوند تا یون تولید شود. سپس آنها یون را بافته می‌کنند تا قماش فلیس تشکیل شود. شرکت‌های دیگر محصولات طبیعی مانند پنبه و عناصر دیگر را ترکیب می‌کنند تا فرم‌های مختلفی از فلیس تولید کنند. این بدان معناست که قو چه فلیس از لحاظ حسی، یک چیز واحد نیست، که برای مصرف‌کنندگان مهم است که بدانند چون ممکن است بخواهند نوعی را که بهترین حس را دارد انتخاب کنند.

تولید قماش فلیس

برای آرایش ریزسیم‌های پلی استر به گونه‌ای که به نخ تبدیل شوند، ابتدا باید به یک پلیمر تبدیل شوند. خود پلیمر می‌تواند یک ذره بزرگ باشد که با روش اتصال تعداد زیادی اتم کوچک به هم شکل گرفته است. سپس پلی استر容ró溶 و از طریق گوشک‌های نازک عبور داده می‌شود تا به یک پلیمر تبدیل شود. بنابراین یک چیز از این فرآیند عبور می‌کند و در نتیجه به ریزسیم‌های بلند و نازک تبدیل می‌شود. از آن جا می‌توان این ریزسیم‌ها را دومین بار کشید و خم کرد تا نخی که برای逢óخیب دوختن بافت موهایی استفاده می‌شود، آماده شود. و تمام این کارها توضیح می‌دهد که چرا موهای نرم و صافی که ما دوست داریم در آن جا به جاییم، به ما با برچسب‌های قیمت گران فروخته می‌شود.

استفاده از پلاستیک بازیابی شده

یکی از جالب‌ترین چیزها در مورد بافت پشمی امروزه این است که بیشتر آن‌ها اکنون از فلزات پلاستیکی بازیافت شده ساخته می‌شوند. حالا، چه راهی عالی برای نجات سیاره! قاشق‌های پلاستیکی اولین کسی هستند که جمع و جور می‌شوند و مرتب می‌شوند. بعد از آن، آن‌ها به تکه‌های خیلی کوچک شکسته می‌شوند. وقتی این تکه‌ها ذوب می‌شوند، به الیاف تبدیل می‌شوند. در نهایت، این الیاف می‌توانند به یک بافت پشمی دوست دار محیط زیست تبدیل شوند. این کمک می‌کند که چیزهایی از سیاره ما دور نگه داشته شوند، با بازیابی چیزهای مفید، که کم کم، می‌دانید.

تاریخچه فلیس

پشمی که امروزه می‌شناسیم، اولین بار در دهه ۱۹۷۰ توسط یک شرکت به نام Malden Plants ساخته شد. نوع جدیدی از پشم طراحی شد که با هیچ یک از پشمهای قبلی متفاوت بود. با این حال، پیش از این پشمهای مدرن، نمونه‌های دیگری از پشم وجود داشت که به دوران اوایل قرن بیستم برمی‌گشت. پنبه (از گیاه لین) و پشم (از گوسفند) برای این نوع پوشاک‌های قدیمی‌تر معمول بود. پشم مصنوعی ساخته شده از پلی استر به طور عادی استفاده می‌شود و به سرعت پذیرفته شد به خاطر قیمت کم، نگهداری آسان و کاربردهای چندگانه.

پشم یک نوع محبوب از بافت برای لباس‌های گرم و پوشش‌هاست. ویژگی اصلی آن پلی استر است که از پلاستیک استخراج می‌شود. تبدیل پلی استر به ریس و逢 بافت آن با هم، بافت نرم پشمی را ایجاد می‌کند که بیشتر ما آن را می‌شناسیم و دوست داریم.

در حال حاضر، بخشی از تولیدکنندگان بر روی استفاده از پلاستیک‌های بازیابی شده برای تولید مالتو به صورت طبیعی تمرکز دارند. این کار از رشد آلودگی و مواد زائد جلوگیری می‌کند که برای جهان ما اهمیت زیادی دارد. با این حال، این موضوع ۴۰ سال پیش از ظهور مالتوز مدرن یا حتی قبل از آن برای انواع مختلف فلزات وجود داشته است، که نشان‌دهنده پیشرفت بیشتر در توسعه محصولات متناسب با محیط زیست است.

اطلاعات درباره روش تولید مالتوز ما را به سمت علوم و فناوری‌های مرتبط با اشیاء روزمره هدایت می‌کند. مالتوز می‌تواند گامی بزرگ در راه یک آینده تمیزتر و سبزتر باشد، زیرا ما سعی می‌کنیم مواد مناسب‌تر و بازیافت‌شونده را برای سیاره ما کشف و استفاده کنیم.

از سوی خودمان، ما به ایجاد بافتهای دستساز و پایدار برای یک فردا قوی‌تر از طریق EDITEX تعهد کرده‌ایم. ما امیدواریم که مالتوز ما که از پلاستیک‌های بازیابی شده ساخته می‌شود، دیگران را تشویق کند تا در صنعت به گزینه‌های سبزتری روی آورند.